عشق ....

بهم گفت تو اولین دختری بودی که تو زندگیم دیدم، گفت منو یه جا بردن خواستگاری یه لباس داغون پوشیدم و حتی نرفتم بالا  ،هیچ کس و قبل تو ندیدم ،با هیچ کس قبل تو حرف نزدم .....

بهش گفتم من آدم سختی بودم، هیچکس و حاضر نبودم ببینم با هیچکس حاضر نبودم حرف بزنم ....حرف خواستگار میومد فرار میکردم ، یه وقتی میرفتم اهواز یه هفته نمیومدم تا آبا از آسیاب بیفته، یه وقتی مامانم بدون اینکه به من بگه هماهنگ کرده بود من گفتم نمیام دارم با دوستم میرم بیرون... اونم اولین کسی بوده که تو زندگیم دیدم....منم قبل از اون خواستگار میومده لباسای داغون می پوشیدم ....منم قبل از اون هیچکس و نمیحاستم....

قصه ی ما از شهریور پارسال شروع شد ، از همون روزی ما توی راه تهران بودیم که زنگ زدن ،گفت اون موقع اصلا آمادگی نداشته .....منم آمادگی همچین اتفاقی رو اون موقع نداشتم ، گفتم اگه اونوقت بود همه چی و تو نطفه خفه میکردم.....

خدا تیکه های پازل قصه ی ما رو  جوری کنار هم چید که درست اون وقتی که باید ، بیفتیم تو زندگیای هم ، نه حتی یه لحظه زودتر نه یه لحظه دیر تر.....گفت چند وقت پیش با یکی حرف میزده بهش گفته میدونستی فلانی داشته میرفته خواستگاری ؟ گفت با خودش فکر کرده چقدر خوب شده که نشده که دیر نرسیده‌....واقعا نمی دونستم چی باید بگم.....فقط تونستم بگم وقتی یه چیزی قسمت باشه، هر اتفاقی بیفته که نشه ، بازم میشه....

ما همدیگه رو پیدا کردیم ، درست همون جایی که باید.....ما همدیگه رو پیدا کردیم قبل از اونکه آدمای دیگه پیدامون کنن....جفت مون تا یه جایی آمادگی روبرو شدن با همدیگه رو نداشتیم، و خدا همونطور که ما رو از هم دور نگه داشته ،  همیشه آدمای دیگه رو از ما کنار زده تا زمانی که وقتش برسه.....همه چی همون وقتی که باید اتفاق میفته....احساس میکنم خدا همه ی دنیا رو ول کرده چسبیده به ما ، به اینکه قصه مون و به عشق ترین حالت ممکن بنویسه....

من خیلی وقتا فکر میکردم به اینکه عشق واقعا میتونه وجود داشته باشه یا فقط یه توهمه تو ذهن نویسنده ها و فیلم سازها، اما هیچ وقت جوابی برای این سوال پیدا نمیکردم....

الان به جوابش رسیدم.....عشق وجود داره ، عشق واقعیه، حتی از اون چیزی که توی شعرها و قصه ها و فیلم ها میبینیم خیلی واقعی تره ، فقط یه شاه کلید داره....عشق فقط یه شاه کلید داره و اون اینه که توی دنیا هر آدمی یه رزقی داره....یکی رزقش ممکنه ثروت باشه یکی شهرت باشه ... اما عشق رزق قلب هاییه که هیچوقت راه و کج نرفتن...عشق مقدس ترین حادثه ی دنیاست و رزق قلب های مثل دریا آبی و روشنه....

من همش میترسیدم از اینکه جفت مون کوچیکیم و نمیفهمیم داریم میفتیم تو زندگیای هم..از اینکه نکنه داریم راه و غلط میریم ..اما حالا یه جایی ته دلم قرصه هر چقدرم کوچیک باشیم ،عشق بزرگ مون میکنه....