و من امیدم را در یاس یافتم
و من امیدم را در یاس یافتم تا حالا شده به آخرین نقطه ی یاس برسی؟ جاییکه کشتی ت وسط دریا گم شده و همه ی فانوس ها خاموش شدن....
اگه بخای به یاس ات ادامه بدی شاید هرگز نتونی راهو پیدا کنی....
ولی میتونی بخای خدا دوباره نور فانوس ها رو برگردنده...
میتونی آرزو کنی نجاتت بده....
شاید هیچ وقتم راه و پیدا نکنی و سرنوشت سمت یه ساحل آروم نبردت، بزار به حساب حکمت ، تقدیر ، خواست خدا ، امتحان الهی یا هرچی....
ولی ممکنه هم دلش به رحم بیاد برات....ممکنه جایی که فکرشو نمیکنی فانوسها همشون دوباره روشن شه.....
میدونی میخام چی بگم؟
میخام بگم وقتی همه آدمای زمین و زمان ناامیدت کردن ، اونوقته که دوباره باید بلند شی و از نو آرزو کنی ، باید از پیله ی یاس ات بیرون بیای....
شاید خدای تو هم درهای اجابت و سمتت باز کرد....
یادت باشه خدای تو خدای یونسه که بعد چهل روز تو دل نهنگ موندن نجاتش داد.....
اولین نقطه ی امید به آخرین نقطه ی یاس وصله هروقت به آخر خط رسیدی از نو شروع کن.....
