زمستون بی بهار.....
زمستون بی بهار..... شب عیده
یه روز تا تحویل سال مونده....
سهمم از هوای بهاری وقتیه میرم حیاط و که لیاس پهن میکنم سر بند......
انقدر حال و هوای همه چیز پر از افسردگیه که میترسم تلویزیون روشن کنم حتی.....میترسم با دیدن سفره های هفت سین و تنگ بلور ماهی و تخم مرغ رنگی بغضم بشکنه.....
نه سبزه ای داریم نه ماهی تنگ بلوری....
چشمم که میخوره به تخم مرغ سفالی هایی که گذاشته بودم رنگ کنم ،بغضم سر باز میکنه....دلم میخاد بکوبمشون به دیوار بشکنن انقد آینه دقم نباشن......اوایل اسفند گل خریده بودیم برا تزیین ظرفای هفت سین روحمون خبر نداشت چه عذاب الهی در انتظارمونه....
یادمه پارسال اینموقع تند تند ظرفای سفالی هفت سین و رنگ میکردم.سفید و آبی و صورتی، لباسهام ، در و دیوار اتاقم ،همش رنگی شده بود. ولی انقد ذوق داشتم که خدا میدونه.....
پارسال شب عید تنها چیزی که آزارم میداد این بود که خالم عجله میکرد لباسهایی که برای عید دخترش داشتم درست میکردم زودتر تموم شه.....کی فکرشو میکرد درست یه سال بعدش چه روزایی در انتظار این زندگیه؟؟؟؟
کی فکرشو میکرد شب عید سال بعدش عزادار باشیم بی اینکه کسی مرده باشه؟؟؟؟
انگار این زمستون هیچ بهاری پشتش نیست......
تا وقتی آدما نخوان تحول پیدا کنن هیچ زمستونی با رسیدن هیچ بهاری تحویل نمیشه.......
امسال کمی آهسته تر عیدتون رو جشن بگیرید.....کمی کمتر از سفره های هفت سین و سفرهای شمال تون عکس به اشتراک بزارید....مراعات دل آدمایی رو عید ندارن بکنید......
